poróżnić

poróżnić
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeporoacutezdotnicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}poróżnić{{/stl_39}}{{stl_41}} pf (-ię){{/stl_41}}{{stl_7}} entzweien;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}poróżnić się{{/stl_9}}{{stl_7}} sich entzweien{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • poróżnić — dk VIa, poróżnićnię, poróżnićnisz, poróżnićnij, poróżnićnił, poróżnićniony rzad. poróżniać ndk I, poróżnićam, poróżnićasz, poróżnićają, poróżnićaj, poróżnićał, poróżnićany «przywieść do niezgody, wywołać nieporozumienie między kimś a kimś;… …   Słownik języka polskiego

  • poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła …   Słownik języka polskiego

  • powadzić — dk VIa, powadzićdzę, powadzićdzisz, powadzićwadź, powadzićdził, powadzićdzony przestarz. «pokłócić, poróżnić kogoś z kimś» powadzić się «pokłócić się, poróżnić się z kimś» …   Słownik języka polskiego

  • pozadzierać — dk I, pozadzieraćam, pozadzieraćasz, pozadzieraćają, pozadzieraćaj, pozadzieraćał, pozadzieraćany 1. «o wielu: zadrzeć, podnieść w górę; zadrzeć wiele czegoś» Dzieci pozadzierały głowy do góry, obserwując lecące samoloty. 2. «nadedrzeć w wielu… …   Słownik języka polskiego

  • klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… …   Słownik frazeologiczny

  • klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… …   Słownik języka polskiego

  • pogniewać — dk I, pogniewaćam, pogniewaćasz, pogniewaćają, pogniewaćaj, pogniewaćał, pogniewaćany rzad. «ściągnąć na kogoś lub na siebie czyjś gniew» Pogniewasz rodziców swym wyjazdem. pogniewać się 1. «przetrwać pewien okres gniewając się» Pogniewał się i… …   Słownik języka polskiego

  • poprztykać się — dk I, poprztykać sięam się, poprztykać sięasz się, poprztykać sięają się, poprztykać sięaj się, poprztykać sięał się pot. żart. «pokłócić się, poróżnić się» …   Słownik języka polskiego

  • powaśnić — dk VIa, powaśnićnię, powaśnićnisz, powaśnićnij, powaśnićnił, powaśnićniony książk. «poróżnić, pokłócić kogoś z kimś» Swoim postępowaniem powaśnił obie strony. powaśnić się «znaleźć się w stanie waśni, pokłócić się z kimś» …   Słownik języka polskiego

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”